Η πρώτη μας πεζοπορία ξεκίνησε το ηλιόλουστο πρωινό της 7ης Μαΐου, το οποίο μας βρήκε στις 7:50 στην πρώτη στάση του λεωφορείου μας όπου επιβιβάστηκαν οι πρώτοι μας πεζοπόροι. Διανύοντας λίγα μέτρα μετά την τρίτη και τελευταία μας στάση, η πρώτη περιπέτεια δεν άργησε να εμφανιστεί! Το λεωφορείο μας χάλασε… αλλά κάθε αρχή και δύσκολη. Δεν αφήσαμε αυτή την ατυχία να μας πτοήσει, αντίθετα περιμένοντας το επόμενο λεωφορείο είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα με αποτέλεσμα να συσφίξουμε τις σχέσεις μας και να γίνουμε από νωρίς μια δεμένη ομάδα.
Ξεκίνησε, λοιπόν, επίσημα το ταξίδι μας με προορισμό την Ανατολή, ένα πλούσιο σε φύση χωριό σε υψόμετρο 960 μέτρα στη νοτιοανατολική πλευρά του Κισσάβου.
Δεν παραλείψαμε να ενημερώσουμε τους συνοδοιπόρους μας πως το χωριό είναι χτισμένο αμφιθεατρικά και με καθαρή ατμόσφαιρα διακρίνονται τα νησιά των Σποράδων και το βουνό του Πηλίου.
Στη διαδρομή δεν έλειπαν φυσικά, οι συζητήσεις, τα γέλια, η μουσική και το κέφι, δίνοντας μας ακόμα περισσότερο κίνητρο και όρεξη για την πεζοπορία που ακολουθούσε. Φροντίσαμε να εφοδιάσουμε και τους 35 συμμετέχοντες μας με χειροποίητες μπάρες ενέργειας και κρύα μπουκαλάκια νερό. Η όμορφη οδική διαδρομή διήρκησε περίπου 2 ώρες με μια ενδιάμεση στάση για ξεκούραση.
Αποβιβαστήκαμε απο το λεωφορείο μας στην πλατεία του χωριού της Ανατολής έτοιμοι, ξεκούραστοι και γεμάτοι διάθεση για την πρώτη μας πεζοπορία. Για καλή μας τύχη, ο καιρός μας ευνόησε με ζέστη και λίγα σύννεφα. Και έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε οδεύοντας προς τον προορισμό μας: το γραφικό χωριό του Μεταξοχωρίου!
Ακολουθήσαμε τμήμα του μονοπατιού Ο2, το οποίο υφίσταται ως ένα από τα μεγαλειώδες μονοπάτια της Ελλάδας, διασχίζοντας τον Όλυμπο μέχρι και τον ορεινό όγκο του Πηλίου, καλύπτοντας απόσταση περίπου 174 χιλιόμετρα. Η δική μας αφετηρία ήταν η Ανατολή, από την οποία περπατήσαμε σχεδόν 8 χιλιόμετρα για να φτάσουμε στο Μεταξοχώρι.
Το μονοπάτι ήταν πλούσιο σε βλάστηση, δέντρα, θάμνους, πολύχρωμα λουλούδια. Όπου και να κοιτούσε κανείς θα έβλεπε τα χρώματα της άνοιξης. Μία έκφραση που χρησιμοποιήθηκε από συνοδοιπόρο μας και δε θα μπορούσε να χαρακτηρίσει καλύτερα τη διαδρομή μας ήταν: “50 αποχρώσεις του πράσινου”.
Η πεζοπορία μας διήρκησε συνολικά 3.5 ώρες, μέσα στις οποίες φροντίσαμε να κάνουμε τακτές στάσεις για να απολαύσουμε τη θέα (να αναφέρουμε ότι λόγω του άψογου καιρού καταφέραμε να διακρίνουμε τα νησιά των Σποράδων και το βουνό του Πηλίου!), να φάμε σνακ, να πιούμε νερό και να τραβήξουμε προφανώς πολλές πολλές φωτογραφίες. Η πιο μεγάλη μας στάση, και ίσως το αγαπημένο τοπίο πολλών ήταν το ξύλινο γεφυράκι, το οποίο συνοδεύεται από μικρά ρυάκια και δέντρα που δημιουργούν ένα δροσερό κλίμα, ότι πρέπει για λίγη ξεκούραση!
Κάπου εδώ να σημειωθεί ότι είμαστε ευγνώμων για την ποικιλία των ηλικιών που μας στήριξαν στην πεζοπορία αυτή, έχοντας συμμετοχές από πολλούς φοιτητές που μας ακολούθησαν με όμορφη διάθεση.
Πλησιάζοντας στο Μεταξοχώρι, πραγματοποιήσαμε μια τελευταία στάση στο Παλιό Υδραγωγείο του χωριού. Είχαμε την τύχη ένα μέλος της ομάδας μας να γνωρίζει πληροφορίες για τη συγκεκριμένο κτίσμα και να τις μοιραστεί μαζί μας.
Το Υδραγωγείο είναι κτίσμα του 18ου αιώνα. Χρησίμευε για την μεταφορά νερού απο την πηγή Παπαλβίζη για τα εργαστήρια βαφών βαμβακερών νημάτων του Μεταξοχωρίου, και πιθανόν για τις ανάγκες του Μοναστηριού του Αγίου Ευσταθίου.
3.5 ώρες μετά φτάσαμε στον προορισμό μας! Καθώς φτάσαμε στο χωριό, επισκεφτήκαμε 2 εκκλησιαστικούς τόπους του χωριού όπου εκεί ο συνοδοιπόρος μας μας ενημέρωσε ξανά για την πλούσια ιστορία τους. Αυτό που μας τράβηξε την προσοχή περισσότερο ήταν ο Ιερός Ναός του Προφήτη Ηλία κτισμένος, μάλιστα, τον 17ο αιώνα. Ο ναός βρίσκεται σε υψόμετρο στο χωριό έχοντας μια πανέμορφη θέα.
Μετά τη σύντομη βόλτα μας στο Μεταξοχώρι, ήρθε η στιγμή που περιμέναμε όλοι με ανυπομονησία, το φαγητό στην ταβέρνα “Το κεραμίδι”. Η τοποθεσία της ήταν εξαιρετική, συνοδευόμενη από έναν καταρράκτη, ρυάκια, δέντρα και με πολύ δροσερό κλίμα. Νόστιμο φαγητό, όμορφη θέα και πρώτιστα ενθουσιώδης παρέα!
Μετά το φαγητό επιβιβαστήκαμε ξανά στο λεωφορείο μας, που μας περίμενε στο Μεταξοχώρι, και ξεκινήσαμε το δίωρο ταξίδι της επιστροφής. Στη διαδρομή άλλοι επιδίωκαν να ξεκουραστούν, άλλοι άκουγαν μουσική, αλλά σίγουρα δεν έλειπαν τα γέλια και οι διάλογοι για την αξέχαστη εμπειρία που ζήσαμε. Έτσι, λοιπόν, κύλησε η πρώτη πεζοπορία των Northstars, είμαστε σίγουροι ότι οι συμμετέχοντες μας πέρασαν όσο ωραία όσο και εμείς!
